มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ เดินหน้าสานต่อ “โครงการบริหารจัดการฐานข้อมูลชุมชนยุทธศาสตร์เพื่อเสริมสร้างสมรรถนะภาคีเครือข่ายการพัฒนาท้องถิ่น (ระยะที่ 2)” ในปีงบประมาณ 2568 โดยเป็นโครงการที่ริเริ่มมาตั้งแต่ปี 2566 เพื่อรวบรวมและบริหารจัดการข้อมูลชุมชนอย่างเป็นระบบ ตามนโยบายของกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม

หัวใจสำคัญของโครงการคือการใช้ “ข้อมูล” เป็นเครื่องมือในการตัดสินใจ เพื่อวางแผนพัฒนาท้องถิ่นให้ตรงจุดและมีประสิทธิภาพ โดยมหาวิทยาลัยได้พัฒนาแพลตฟอร์มดิจิทัล ทั้งโปรแกรมสำรวจข้อมูล ระบบวิเคราะห์และแสดงผล และระบบ Open Data เพื่อให้ภาคีเครือข่ายสามารถนำข้อมูลไปใช้ประโยชน์ได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว นำไปสู่การพัฒนาที่ตอบโจทย์ความต้องการของชุมชนอย่างแท้จริงและยั่งยืน

ในปีงบประมาณ 2568 มีโครงการยุทธศาสตร์เพื่อการพัฒนาท้องถิ่นที่ผ่านการพิจารณาและจะถูกนำเข้าสู่ฐานข้อมูลรวมทั้งสิ้น 85 โครงการ

1. เพื่อรวบรวมและนำเข้าข้อมูลปฐมภูมิ: จัดเก็บข้อมูลที่สำคัญ เช่น ข้อมูลนักศึกษา บุคลากร หลักสูตร และข้อมูลการดำเนินงานจาก 85 โครงการยุทธศาสตร์ฯ ประจำปี 2568 เข้าสู่ระบบบริหารจัดการข้อมูลกลาง

2. เพื่อวิเคราะห์และส่งคืนข้อมูลสู่ชุมชน: นำข้อมูลที่รวบรวมได้มาวิเคราะห์ สังเคราะห์ และส่งมอบคืนให้กับหน่วยงานภาคีเครือข่ายในพื้นที่ เพื่อให้ทุกฝ่ายเข้าใจในศักยภาพ โอกาส และอุปสรรคของชุมชนร่วมกัน และนำไปใช้วางแผนพัฒนาระยะยาวต่อไป

โครงการนี้มีส่วนช่วยขับเคลื่อนเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของสหประชาชาติ (SDGs) ในหลายมิติ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง:

เป้าหมายที่ 17: ความร่วมมือเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน (Partnerships for the Goals)
นี่คือเป้าหมายหลักที่โครงการกล่าวถึงโดยตรง การดำเนินงานเกิดจากความร่วมมือที่แข็งแกร่งของ 11 หน่วยงานภายในมหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ และการทำงานร่วมกับภาคีเครือข่ายภายนอก การสร้างฐานข้อมูลกลางและระบบ Open Data ถือเป็นการสร้างเครื่องมือสำคัญที่ส่งเสริมให้ทุกภาคส่วนทำงานร่วมกันบนพื้นฐานของข้อมูลจริง เพื่อบรรลุเป้าหมายการพัฒนาอื่นๆ ต่อไป

ผลลัพธ์ที่คาดหวังและวิสัยทัศน์สู่ปี 2578

โครงการนี้เป็นส่วนหนึ่งของยุทธศาสตร์การพัฒนาท้องถิ่นระยะ 20 ปี (พ.ศ. 2560 – 2578) ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์ โดยมีเป้าหมายเพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยั่งยืนในมิติต่างๆ ได้แก่:
        – การพัฒนาคุณภาพชีวิต ของคนในชุมชน
        – การยกระดับเศรษฐกิจฐานราก และผลิตภัณฑ์ชุมชน
        – การยกระดับคุณภาพการศึกษา และพัฒนานวัตกรรมทางการศึกษา
        – การสร้างนวัตกรชุมชน ผ่านกระบวนการวิศวกรสังคม
        – การเพิ่มศักยภาพชุมชน Soft Power โดยใช้อัตลักษณ์และวัฒนธรรมท้องถิ่นเป็นทุน